Takashi Miike
 Miike podczas 64. MFF w Cannes (2011). | |
| Data i miejsce urodzenia |
24 sierpnia 1960 |
|---|---|
| Zawód | |
| Lata aktywności |
od 1991 |
Takashi Miike (jap. 三池 崇史 Miike Takashi; ur. 24 sierpnia 1960 w Yao) – japoński reżyser, scenarzysta, producent i aktor filmowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego rodzina pochodziła z regionu Kumamoto. Dziadkowie opuścili Japonię przed wojną i spędzili ją w Chinach i Korei (ojciec reżysera urodził się w Seulu). Po wojnie powrócili do Japonii i osiedlili się w Osace.
Takashi dorastał w małym miasteczku Yao na przedmieściach Ōsaki w ubogiej rodzinie. W tym czasie przeżył fascynację motorami, którą przerwał dopiero groźny wypadek.
W wieku 18 lat rozpoczął studia w Yokohama Hōsō Eiga Senmon Gakkō (Yokohama Academy of Visual Arts and Broadcast), uczelni założonej przez Shōheia Imamurę. Powodem takiej decyzji był brak egzaminów wstępnych. Nie był pilnym studentem i gdy uczelnia miała wytypować jednego ze studentów do lokalnej telewizji jako asystenta reżysera (nieodpłatne i w związku z tym nieatrakcyjne zajęcie), padło na zwykle nieobecnego Miike. Przez następne 10 lat pracował w telewizji, między innymi jako asystent reżysera. W 1987 roku został asystentem samego Imamury na planie filmu Rajfur.
Jako reżyser zadebiutował w 1991 roku filmem Squal! Miniskirt Patrol Force. Jak wielu innych, młodych reżyserów – skorzystał z fali popularności V-cinema: niskobudżetowych, kręconych techniką wideo filmów akcji. Pierwszym filmem kinowym wyreżyserowanym przez Miike’a było Shinjuku kuroshakai: Chaina mafia sensō z 1995 roku, a następnie Gra wstępna z 1999 roku. Film ten został dostrzeżony za granicą na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie i otrzymał nagrody FIPRESCI i KNF. Jest również pierwszym filmem wyreżyserowanym przez Miike’a, który był dystrybuowany w Stanach Zjednoczonych, dzięki czemu filmy z dnia na dzień zyskały miano kultowych. Dorobek reżysera jest ogromny i obejmuje kilkadziesiąt filmów – z czego w latach 2001–2002 wyreżyserował aż czternaście.
Styl i znaki firmowe
[edytuj | edytuj kod]Filmy wyreżyserowane przez Takashiego Miike słyną przede wszystkim z przerysowanej przemocy i łamania seksualnych tabu. Ponadto zarówno dwuznaczne, jak i oryginalne, kończą często w jeszcze bardziej szokujący i dziwaczny sposób. Prawie wszystkie jego dojrzałe filmy zawierają wątki z życia reżysera. Szczególnie w nostalgiczny sposób traktuje dziecięcych bohaterów swoich filmów. Do ulubionych aktorów Miike należą: Renji Ishibashi, Sho Aikawa, Riki Takeuchi, Ren Ōsugi oraz Susumu Terajima.
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Jako reżyser
[edytuj | edytuj kod]- 1991:
- Last Run: Ai no uragiri no 100-oku yen shissō! Ferrari 250 GTO (jap. ラスト・ラン 愛と裏切りの百億円 疾走！フェラーリ２５０ＧＴＯ Rasuto ran: Ai to uragiri no hyaku-oku en shissō! Feraari 250 GTO)
- Toppū! Minipato-tai: Eyecatch Junction (jap. 突風！ ミニパト隊 アイキャッチ・ジャンクション Toppū! Minipato-tai: Aikyatchi Jankushon)
- Lady Hunter: Koroshi no Prelude (jap. レディハンター 殺しのプレュード Redi-hantā: Koroshi no pureryūdo)
- 1992: Ningen-kyōki: Ai to ikari no ringu (jap. 人間兇器 愛と怒りのリング)
- 1993:
- 1994:
- 1995:
- 1996:
- Shin-daisan no gokudō: Boppatsu Kansai gokudō Wars!! (jap. 新・第三の極道 勃発 関西極道ウォーズ！！ Shin-daisan no gokudō: Boppatsu Kansai gokudō Uōzu!!)
- Shin-daisan no gokudō II (jap. 新・第三の極道ＩＩ)
- Jingi naki yabō (jap. 仁義なき野望)
- Pine Nuts: Rakkasei (jap. ピイナッツ 落華星 Piinattsu rakkusei)
- Kenka no hanamichi: Ōsaka saikyō densetsu (jap. 喧嘩の花道 大阪最強伝説)
- Gokudō sengokushi: Fudō (jap. 極道戦国志 不動)
- 1997:
- 1998:
- 1999:
- Gra wstępna (jap. オーディション Ōdishon)
- Tennen shōjo man (jap. 天然少女万)
- Nihon kuroshakai (jap. 日本黒社会)
- Silver: Shirubā (jap. シルバー ＳＩＬＶＥＲ)
- Żywi lub martwi (jap. ＤＥＡＤ ＯＲ ＡＬＩＶＥ 犯罪者; Dead or Alive: Hanzaisha)
- Sararyman Kintarō (jap. サラリーマン金太郎 Sararīman Kintarō)
- Tennen shōjo man next: Yokohama hyaku-ya hen (jap. 天然少女萬NEXT-横浜百夜篇)
- 2000:
- 2001:
- Zuiketsu gensō: Tonkararin yume densetsu (jap. ずい穴幻想 トンカラリン夢伝説)
- Kikuchi-jō monogatari: Sakimori-tachi no uta (jap. 鞠智城物語 防人たちの唄)
- Family
- Visitor Q (jap. ビジターＱ Bijitā Q)
- Ichi zabójca (jap. 殺し屋１ Koroshiya 1)
- Agitator (jap. 荒ぶる魂たち Araburu tamashī-tachi)
- The Happiness of the Katakuris (jap. カタクリ家の幸福 Katakuri-ke no kōfuku)
- 2002:
- Dead or Alive: Final
- Onna kunishū ikki (jap. おんな 国衆一揆)
- Sabu (jap. ＳＡＢＵ さぶ)
- Graveyard of Honor (jap. 新・仁義の墓場 Shin-jingi no hakaba)
- Kin’yū hametsu Nippon: Tōgenkyō no hito-bito (jap. 金融破滅ニッポン 桃源郷の人々)
- Pandōra (jap. パンドウラ)
- Jitsuroku – Andō noboru kyōdō-den: Rekka (jap. 実録・安藤昇侠道伝 烈火)
- Pāto-taimu tantei (jap. パートタイム探偵)
- 2003:
- The Man in White (jap. 許されざる者 Yurusarezaru mono)
- Gozu: Gangsterski teatr grozy (jap. 極道恐怖大劇場 牛頭 ＧＯＺＵ Gokudō kyōfu dai-gekijō: Gozu)
- Yakuza Demon (jap. 鬼哭 ｋｉｋｏｋｕ Kikoku)
- Kōshōnin (jap. 交渉人) (TV)
- Nieodebrane połączenie (jap. 着信アリ Chakushin Ari)
- 2004:
- 2006:
- Big Bang Love, Juvenile A (jap. ４６億年の恋 46-okunen no koi)
- Waru (jap. 悪)
- Mistrzowie horroru, odcinek Imprint (jap. インプリント ～ぼっけえ、きょうてえ～ Inpurinto ~bokke kyote~)
- Waru: kanketsu-hen
- Taiyo no kizu (jap. 太陽の傷)
- 2007:
- 2008:
- 2009:
- 2010:
- 2011:
- 2012:
- Ace Attorney (jap. 逆転裁判 Gyakuten Saiban)
- For Love’s Sake (jap. 愛と誠 Ai to makoto)
- Lekcja zła (jap. 悪の教典 Aku no kyōten)[3]
- 2013:
- 2014:
- Po twoim trupie (jap. 喰女-クイメ- Kuime)[4]
- As the Gods Will (jap. 神さまの言うとおり Kamisama no iu tōri)
- 2015:
- 2016:
- 2017:
- Idol x Warrior Miracle Tunes! (jap. アイドル×戦士 ミラクルちゅーんず！ Aidoru x Senshi Mirakuru Chūnzu!)
- Miecz nieśmiertelnego (jap. 無限の住人 Mugen no jūnin)
- JoJo no kimyō na bōken: Diamond wa kudakenai daiisshō (jap. ジョジョの奇妙の冒険 ダイヤモンドは砕けない 第一章 JoJo no kimyō na bōken: Daiyamondo wa kudakenai daiisshō)
Jako aktor
[edytuj | edytuj kod]O ile nie zaznaczono inaczej, filmy reżyserowane przez samego Miike.
- 1989: Czarny deszcz (reż. Shōhei Imamura) jako robotnik w fabryce
- 1996: Kenka no hanamichi: Ōsaka saikyō densetsu jako ofiara
- 1997: Kishiwada shōnen gurentai: Chikemuri junjō-hen jako mężczyzna w czerwonych spodniach pobity przez Riichiego
- 1998: Yomigaeru kinrō 2: Fukkatsu-hen (reż. Takeshi Watanabe)
- 2000: Isola: Tajuu jinkaku shōjo (reż. Toshiyuki Mizutani)
- 2001:
- Araburu tamashii-tachi
- Nikutai keibiin: Sakareta seifuku (reż. Naoto Kumazawa)
- 2002:
- Shin jingi no hakaba jako człowiek z pistoletem w restauracji
- Koroshiya 1: The Animation Episode 0 (reż. Shinji Ishidaira) jako głos Kakihary
- 2003:
- Ostatnie życie we wszechświecie (Ruang rak noi nid mahasan) jako yakuza
- Gokudō deka (reż. Sakichi Satō)
- 2004: Koi no mon (reż. Suzuki Matsuo)
- 2005:
- Sąsiad spod trzynastki (reż. Yasuo Inoue) jako Kaneda
- Hostel (reż. Eli Roth) jako Miike Takashi
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sukiyaki Western Django, [w:] Fundacja Sztuki Arteria [online], piecsmakow.pl [dostęp 2017-05-05] (pol.).
- ↑ 13 zabójców, [w:] Fundacja Sztuki Arteria [online], piecsmakow.pl [dostęp 2017-05-05] (pol.).
- ↑ Lekcja zła, [w:] Fundacja Sztuki Arteria [online], piecsmakow.pl [dostęp 2017-05-05] (pol.).
- ↑ Po moim trupie, [w:] Fundacja Sztuki Arteria [online], piecsmakow.pl [dostęp 2017-05-05] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pitrus A. Kino agresji. „Kino”. Nr 6, 2005.
- Wywiad z Takashim Miike: Chcę szokować ludzi. „Film”. nr 7, 2005.
- Thomas Patrick Mes: Agitator: The Cinema of Takashi Miike. FAB Press, o.O. o.J.. ISBN 1-903254-22-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- filmografia w serwisie JMDb (jap.)
- sylwetka reżysera w formatmag.com (ang.)
- Takashi Miike w bazie IMDb (ang.)
Wywiady
[edytuj | edytuj kod]- Wywiad z midnighteye.com (ang.)
- wywiad na stronie Gutek Film. gutekfilm.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (pol.).
- wywiad z 2002 roku. kamera.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-10-24)]. (ang.).
- ISNI: 0000000116814947
- VIAF: 85652224
- LCCN: no2004028399
- GND: 132021269
- NDL: 00965220
- BnF: 14454524s
- SUDOC: 082831343
- NLA: 40659552
- NKC: xx0054621
- BNE: XX1731700
- NTA: 230387209
- BIBSYS: 4009120
- CiNii: DA14168743
- PLWABN: 9810554213805606
- NUKAT: n2010077673
- J9U: 987007526856405171
- CANTIC: a10430775
- CONOR: 70544739
- KRNLK: KAC201422989
- LIH: LNB:Bf36;=BH